این پژوهش با هدف بررسی رابطه حمایت اجتماعی ادراک شده با خودکارآمدی در دانشجویان دانشگاه آپادانا بود و از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی دانشجویان دانشگاه غیرانتفاعی آپادانا که تعداد 92 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند که به صورت آنلاین اقدام به پاسخگویی کردند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده (زیمت، داهلم، زیمت و فارلی)و خودکارآمدی عمومی (شرر و مادوکس)بود. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 26 و روش همبستگی پیرسون تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین ابعاد حمایت خانواده و حمایت افراد مهم با خودکارآمدی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.اما بین حمایت دوستان و خودکارآمدی رابطه معناری وجود ندارد. جهت پیش بینی خودکارآمدی بر اساس ابعاد حمایت اجتماعی ادراک شده، از آزمون رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاده شد. ابعاد حمایت اجتماعی ادراک شده در کل نزدیک به 22 درصد از واریانس نمرات خودکارآمدی را تبیین می کند. همچنین مولفه حمایت خانواده به صورت مثبت و معناداری قادر به پیش بینی خودکارآمدی می باشد (001/0=p، 370/0=β). مولفه حمایت افراد مهم به صورت مثبت و معناداری قادر به پیش بینی خودکارآمدی می باشد (024/0=p، 267/0=β). یافته های پژوهش حاکی از آن است که دانشجویانی که حمایت اجتماعی بالاتری دارند، خودکارآمدی بیشتری را نیز ادراک می‌کنند.

حمایت اجتماعی ادراک شده خودکارآمدی